Już w 1976 roku tomografia komputerowa została zastosowana do przeskanowania mózgu mumii egipskiej. Badanie wykonano w Toronto, w ramach amerykańsko-kanadyjskiego projektu Royal Ontario Museum – ROM I, przez naukowców P. Lewina i D. Harwood-Nasha, dyrektora neurologii Szpitala Dzieci Chorych w Toronto.

Pomimo, iż ciało Nachta poddano autopsji w 1974 roku, dopiero w dwa lata później możliwe stało się prześwietlenie jej aparatem CT. Przyczyną tego był fakt, iż pierwsze tego typu urządzenie pojawiło się w Toronto w 1975 roku. Skanowanie mózgu Nachta trwało zaledwie kilka minut, w tym czasie wykonano zdjęcia tomograficzne obydwu leżących obok siebie półkul, wzdłuż osi poziomej i pionowej (przekroje 8 mm grubości). Już to pierwsze zastosowanie CT ukazało możliwości, jakie mogła nieść ta technika dla badań mumii, pomimo iż dwuwymiarowe zdjęcia mózgu Nachta pozostawiały jeszcze wiele do życzenia.

Rozwój tomografii następował bardzo szybko i już w rok później (9 listopada 1977 roku) w Toronto również w Szpitalu Dzieci Chorych, D. Harwood-Nasha i N. Millet wykonali CT całej mumii egipskiej. Przedmiotem dwugodzinnego badania była kolejna mumia z Royal Ontario Museum, tym razem kobiety o imieniu Dżedmaatiusanch. Żyła ona w Tebach w czasach XX dynastii. Naukowcom udało się wykonać bardzo dobre zdjęcia kartonażu oraz samej mumii. Stwierdzono ponadto obecność sztucznych gałek ocznych w oczodołach i tkanin w puszce mózgowej czaszki, a wewnątrz obręczy biodrowej udało się dostrzec pozostałości macicy. Na ciele oraz pomiędzy bandażami, znajdowały się liczne artefakty o charakterze religijnym. Jak stwierdzono wówczas, badanie zakończyło się pełnym sukcesem, potwierdzając potencjalne możliwości tomografii komputerowej do badań mumii. Tomografia komputerowa mumii Dżedmaatiusanch została powtórzona piętnaście lat później aparatem dającym o wiele większą dokładność i możliwości, które pojawiły się dopiero w połowie lat osiemdziesiątych. Stworzenie wówczas specjalnego oprogramowania w CT umożliwiło wykonywanie pełnych trójwymiarowych rekonstrukcji badanych obiektów. Był to niewątpliwie milowy krok w badaniach mumii egipskich, ponieważ pozwalał na przeprowadzanie wirtualnych autopsji mumii, warstwa po warstwie, bez konieczności stosowania tradycyjnych metod makroskopowych, takich jak rozwijanie. Po raz pierwszy metodę tą zastosowano w 1988 roku i szybko zyskała ona dużą popularność.

W Polsce po raz pierwszy technikę tę zastosowano do badań mumii egipskiej w 1993, w Krakowie. W latach 1995-1999 zespół specjalistów z Collegium Medicum Uniwersytetu Jagielońskiego, przebadał za pomocą CT sześć mumii z Krakowa i Warszawy.  W 2001 roku użyto również tomografii komputerowej, podczas pierwszych, polskich interdyscyplinarnych badań mumii Aset-iri-khet-es, z Muzeum Archeologicznego w Krakowie.

My już 15 grudnia będziemy mieli okazję badać mumie z Muzeum Warszawskiego. Wkrótce relacja.